Alexandrië

Nile Travel is dé specialist in maatreizen naar Egypte

Nile Travel

Alexandrië, een grotere badplaats aan de Middellandse Zee. Heel Cairo brengt er graag de zomervakanties door vanwege het mildere klimaat ten opzichte van Cairo in de hete zomer. Het ligt op ruim 2 uur rijafstand van de hoofdstad. Ook met de trein en vliegtuig bereikbaar. Cruiseschepen weten er goed hun weg. Van oudsher is deze badplaats beïnvloed door zowel Italië als Griekenland en Cyprus.

Uitgaan en dineren in Alexandrië

Er is in Alexandrië een ruime keus aan restaurants Sommigen zeggen ook wel het is een culinaire wildernis. De invloed van de Westerse keuken vindt men het best terug in de vele grotere luxere hotels en de lawaaierige winkelstraten, waar de Alexandriers zich graag ophouden. Wat je beste kunt eten in Alexandrië blijft toch de vers gevangen vis opgediend in de restaurants die de oostelijke haven overzien. Net zo aangenaam is het slenteren door het centrum waar je kunt zitten in een van de vele cafés en de Alexandriers towla of schaak te zien spelen al waterpijp rokend. Er wordt in deze restaurants geen alcohol geschonken. In de wijk Anfushi kunt u de goede middenklasse restaurants vinden. Probeer Safar Pasha straat eens uit, waar je minstens een dozijn restaurants te vinden zijn waar het vuur brandt onder de barbecues en grills, die voor een goede prijs prima eten serveren. Tip: Restaurant Samakmak: adres ras-at-tinstraat. voor de echte visliefhebber. en de locals zweren bij restaurant ‘Vismarkt’ op de boulevard naast Kashafa Club,Bahari. Hebt u genoeg vis gegeten dan is Housnay Grill een prima alternatief.

De Middelandse zee kust

Deze kust tussen Alexandrië en Sidi Abdel Rahman is volgebouwd met vakantie-resorts, waar de betere middenstand en rijkenen militairen van Egypte in de zomer vakantievieren en de hitte van de grote stad ontvluchten. Het is er dan zo druk, dat je nauwelijks een glimp nog van de zee kunt opvangen tussen de gebouwen door. Voor de individuele toerist is er weinig. Halverwege Alexandrië en de Libische grens vinden we El Alamein, wat bekend is voor de zege van de geallieerden op de Duitsers in de 2e wereld oorlog. Verderop gaan we hier wat dieper op in. De mooiste stranden vindt u bij Marsa Matruh. Schitterend wit zand met turquoise waterlijnen. In de zomermaanden is het ook hier ontzettend druk. De gehele Nijl delta vindt hier in de zomer zijn verkoeling. Veel flanerend publiek, gezellige standjes met leuke souvenirs, een warme snack, straatmuzikanten die het geheel verlevendigen. Veel hotels en restaurants bedienen het publiek. Tijdens de rest van het jaar is het hier uitgestorven. Veel hotels en restaurants sluiten dan hun deuren. Wie vind je er dan nog. Een paar Bedoeïenen, Libiërs en een verdwaalde toerist op de hoofdboulevard, waar de duurdere hotels en restaurants zich bevinden. 3 kilometer oostelijk van het centrum bevindt het Museum van Rommel, de Duitse commandant van Afrika korps. Het museum stelt niet zo heel veel voor, maar voor liefhebbers misschien des te meer. Westelijk van het museum ligt het strand waar commandant Rommel schijnbaar zijn dagelijkse zwempartij had. Nu een volgepakt zomers strandje, waar een Europese vrouw zich ongemakkelijk zou voelen. De meeste vrouwen gaan er gekleed in Galabiyya in het water. Als je de priemende blikken van zowel mannen als vrouwen kunt weerstaan, dan kun je er prima zwemmen. Beter is het bij de privé stranden van een paar hotels, maar ook daar zie je geen vrouwen in zwempak. Andere mooie stranden zijn Cleopatra’s strand en Agiba beach wat 17 respectievelijk 24 kilometer van Marsa Matruh afligt. Agiba beach betekent bijzonder strand. Het ligt in een grot welke je kunt bereiken via een pad vanaf een klif naar beneden. In een klein café kun je er wat versnaperingen kopen, enkel in de zomer. Taxi’s zijn zeker bereid te vinden je er heen en terug te brengen voor de juiste prijs. Tip: wil je weten hoe Egyptische gezinnen aan de kust de zomer doorbrengen, dan is het raadzaam vroeg te boeken. De prijzen rijzen de pan uit en het is er in de zomer altijd gezellig druk.

El Amein

Deze kleine kustpost ( het is zeker geen stad) is beroemd voor de doorslaggevende overwinning van de geallieerden in de 2e wereld oorlog op het Duitse Afrika korps. In juni 1942 probeerde het korps onder leiding van Generaal Rommel een offensief in gang te zetten om Alexandrië te veroveren, om daarna door te kunnen drukken naar het belangrijke strategisch gelegen Suezkanaal. Echter de aanval werd gestopt door Generaal Montgomery en zijn geallieerden, die een verdedigingslinie had opgeworpen van El Alamein tot aan de Qattara laagvlakte In oktober 1942 waren Rommel en zijn kornuiten teruggedrongen tot in Tunesië. Echter 80.000 soldaten lieten het leven in de slag om El Alamein en de verdere controle over de kust van Afrika. Drie enorme oorlogsbegraafplaatsen herinneren aan deze zwarte bladzijde uit de geschiedenis. Vanuit Alexandrië is El Alamein goed te bezoeken in een dag. Het oorlogsmuseum, de Common Wealth oorlogsbegraafplaats en het Griekse oorlogsstandbeeld zijn belangrijke punten om te bezoeken voor de oorlogsgeschiedschrijvers en andere geïnteresseerden. Je kunt ook overnachten in El Alamein, maar dat is alleen praktisch als je door wilt reizen richting Libië.

De bibliotheek

De oorspronkelijke bibliotheek van Alexandrië had de grootste verzameling en boeken en documenten uit de oudheid. Ptolemy de 1ste stichtte de bibliotheek in 283 voor Christus als een onderdeel van het grotere Mouseion complex. (ons woord museum komt hier vandaan) De bibliotheek had meer dan 100 full time leerlingen, speciale onderricht ruimtes, tuinen, een dierentuin, graftombes en de bibliotheek zelf. Dit was een van de eerste openbare bibliotheken waar iedereen met de juiste kwalificaties vrij toegang tot had. Een leerling van Aristoteles, Demetrius Phalereus, kreeg de leiding over dit complex en samen met Ptolemy probeerden alle boeken van de wereld te verkrijgen of te kopiëren. Alle manuscripten die aan boord van schepen Alexandrië binnenkwamen werden geconfisqueerd bij de wet en gekopieerd. Ook stuurde men handelaren de hele wereld over om nieuwe exemplaren te verzamelen. Boeken uit die tijd, waren papyrusrollen, menige vertaald in het Grieks, opgerold en opgeborgen in zgn. gelabelde duivenholletjes. 700.000 werken bevatte de bibliotheek. Het groeide uit zijn voegen en een dochterbibliotheek werd opgericht in de Tempel van Serapeum. Het is geheel duidelijk hoe de bibliotheek is vernietigd. Waarschijnlijk deels door Julius Caesar, die de haven in vuur en vlam zette in 48 voor Christus. Daarna Zenobia Koningin van Palmyra(het huidige Syrië) in 270 na Christus, toen zij gevechten leverde met de Romeinse keizer Aurelian. De vroege christenen hebben de rest gedaan. Ook de dochter bibliotheek werd vernietigd door Keizer Theodosius in 391 na Christus tijdens een antiheidense razzia. Echter de nieuwe bibliotheek die geopend is in 2002 zet Alexandrië weer goed op de kaart. De architect heeft zich laten inspireren door de grandeur van het originele eerste gebouw en heeft een indrukwekkend 20e eeuw architectonisch staaltje neer laten zetten. Deze bibliotheek heeft ruimte voor 8 miljoen boeken in een stevige rotonde, wat er uitziet als gebeeldhouwde vliegtuigvleugels met heel veel ramen. Het is een belangrijke culturele ontmoetingsplaats voor vele voordragers. Zeker de moeite waard om te bezoeken.

Het Grieks-Romeins museum

In een poging van Alexandrië om zichzelf omhoog te pushen, worden veel van de toeristische attracties gerestaureerd. Helaas is dit museum er een van. Men schat dat de renovatie in 2009 voltooid zal zijn. Het museum bezit 40.000 stukken, welke nu tijdens de renovatie op wereldtour zijn. Deze collectie is een van de belangrijkste Grieks Romeinse collecties ter wereld. Niet te missen tegen de tijd dat het museum weer open is: 1.de terracotta beeldjes uit de Hellenistische periode, 2.gebeeldhouwde hoofden van de stichter van Alexandrië 3.een uit de 3e eeuw voor Christus stammende muur grootte mozaïek van Bernice, de vrouw van Ptolemy de 3e. 4.de enorme basalten stier uit de tijd van Hadriaan 5.gebeeldhouwde werken van de god Serapis. Een uit hout en een uit marmer. De god Serapis is in het leven geroepen in Alexandrië. Zijn goddelijke deel is Egyptisch, zijn andere helft Grieks(deels van Zeus en deels Poseidon) 6.een gemummificeerde krokodil 7.een nagebouwde tempel uit Fayoum met een prachtig bewerkte houten deur 8.de vele voorbeelden van vermenging van de Griekse en Egyptische cultuur in de beeldjes van de Grieks Ptolemaische Farao’s. 9.en natuurlijk ook afbeeldingen van de groot neuzige Cleopatra

De zuil van Pompei

Deze enorme zuil, zo genoemd door reizigers die zich de moord herinnerden op Generaal Pompey door de broer van Cleopatra, is echter opgericht 291 na Christus om een beeld te steunen van de keizer Diocletanius. Eeuwenlang was deze zuil een van de belangrijkste herkenningspunten van Rhakotis, de stad waaruit Alexandrië is ontstaan. De zuil is gemaakt van graniet uit Aswan en heeft een lengte van 30 meter. Hij bevindt zich in de Tempel ter ere van Serapis. Nu een teleurstellende ruïne, toen een zeer indrukwekkend bouwwerk waar het meest belangrijke intellectuele en religieuze centrum van de oude wereld huisde. Helaas is het nu allemaal vergane glorie. Om de pilaar te bereiken loop je vanaf het Gumhurriya plein langs Sharia Sherif al volgende de tramrails. De ingang van het Serapeum is ca. 300 meter na de grote bocht in de weg aan de rechterkant.

De catacomben van Kom Ash Shuqqafa

Ongeveer 5 minuten lopen zuidelijk van de zuil van Pompey liggen de catacomben van de Kom Ash Shuqqafa. Per ongeluk zijn ze ontdekt in het jaar 1900 toen een ezel door de grond zakte en verdween. Het is de grootste Romeinse begraafplaats in Egypte en een van de laatste technische bouwwerkjes toegedacht aan de religie van het oude Egypte. Met gecombineerde Faraonische en Griekse stijlen door de architecten uitgevoerd. 3 lagen van kamers en graftombes tot een diepte van 35 meter. Het niveau tussen 20 meter en 35 meter staat onder water, echter het bovengelegen gedeelte is goed toegankelijk via ronddraaiende trappenhuizen. Men liet toen de doden aan lange touwen naar beneden zakken via de centrale schacht die leidt naar een rotonde die weer naar verschillende andere delen van de ondergrondse kamers leidde. Onder andere de U-vormige kamer waar de lichamen in holen in de muur werden geplaatst, waarna het gat werd dichtgepleisterd Oorspronkelijk is dit complex gebouwd in de 2e eeuw na Christus en later steeds meer uitgebreid. Duidelijk is dat naast de graftombes ook een kamer in gebruik was om met de nabestaanden voedsel te gebruiken. en de doden te eren, de zgn. Bankethal. Ook wandschilderingen treft men hier aan bv. van de mummificatie van Osiris.

De Moskeeën in Alexandrië

In de oude maar charismatische wijk Anfushi werd in de oude dagen veel naar de kapper gegaan. Het is origineel de oude Turkse wijk van de stad, een beetje ruige handelswijk toen, nu een van de armste wijken waar een enorm aantal mensen ingeperst in elkaar woont in oude maar sfeervolle vergane glorie gebouwen. Sommige lijken zelfs op punt van instorten te staan. De kleine Terbana Moskee staat op de kruising van Sharia Fransa en Souq al-Kharateen. Gebouwd op land wat in de Middeleeuwen onder water lag. De bouwers van eind 17e eeuw hebben het voor elkaar gekregen hier en daar stukken van oud Alexandrië in de moskee haar structuur te verwerken. namelijk het hergebruik van 2 klassieke colommen die de minaret ondersteunen. Het rood en zwarte metselwerk aan de buitenkant is typisch voor de deltastijl architectuur. Ook de Shorbagi moskee daar vlakbij is met antieke overblijfselen gebouwd. Verdergaand op de Sharia Fransa versmalt de weg om dan opeens in een plein te komen met een zeer grote witte Moskee van Abu Abbas al Mursi. Gebouwd in 1943, bovenop de plek waar de oude moskee stond van bovengenoemde moslimgeestelijke. Ondanks de nieuwe structuur een zeer imposant gebouw en mooi voorbeeld van islamitische architectuur. Een minder mooi exemplaar, de moskee van An Nabi Daniel bij de kruising van Tariq al Horriya en Sharia al-Nabi Daniel( wat in de oudheid de Canopische weg heette) heeft naar men gelooft onder haar de graftombe van Alexander de Grote. Onderzoekingen hebben uitgewezen dat er inderdaad een tempelcomplex uit de 4e eeuw onder de moskee ligt. Maar religieuze autoriteiten hebben een halt toegeroepen aan verdere archeologische opgravingen.